این مقاله در مورد نقش سرپرستی در هدایت و مدیریت کارکنان سازمان است و به بررسی تاثیر سرپرستی، سبک های مدیریتی و ارتباط موثر مدیر با زیردستان می پردازد.
سرپرستی:
تمام کارکنان سازمان نیازمند سرپرستی هستند و انتظار دارند در انجام وظایف خود هدایت شوند. رابطه مدیر با زیردستان در فرآیند سرپرستی شکل می گیرد؛ یعنی راهنمایی ها و دستورات او یا پذیرفته می شود یا رد می شود. در جریان سرپرستی، رفتار مدیر به تدریج اثر خود را در جهت هدایت و سوق دادن کارکنان به سوی اهداف سازمانی نشان می دهد.
مدیر در این مرحله با آگاهی از مشکلات و مسائل زیردستان، تلاش می کند آنها را حل یا کاهش دهد. سبک سرپرستی می تواند همراه با سخت گیری و قاطعیت یا با ملایمت و انعطاف باشد که این بستگی به نوع وظایف دارد. برخی وظایف نیازمند سرپرستی مداوم هستند، در حالی که برخی دیگر چارچوب مشخصی داشته و حداقل نظارت را می طلبند.
نکته ای مهم اینکه بین مدیران و سرپرستان تفاوت هایی وجود دارد. سرپرستی به معنای هدایت مستقیم فعالیت های کارکنان است؛ یعنی سرپرست و زیردستان به طور نزدیک با هم تعامل دارند و فاصله ای میان آنها نیست. این نوع سرپرستی در همه سطوح سازمان رخ می دهد، اما معمولاً سرپرستان را مدیران رده اول سازمان می دانند که مسئول نظارت بر کار کارکنان عملیاتی هستند. مدیران سطوح بالاتر بیشتر با امور اداری و کارکنان پشتیبانی مانند مدیران دایره ها، اعضای ستادی و منشی ها در ارتباط اند.
فهرست مطالب
سرپرستی ۱
انگیزش ۲
محیط آموزشی موثر ۲
وظایف رهبر آموزشی ۳
تربیت مدیران و رهبران آموزشی ۵
رهبری اثربخش از راه ارتباط رویاروی میان مدیر و کارکنان ۷
مدل پنجره جوهری ۷
«پنجره جوهری» ۷
شخصیت رهبری ۱۰
عرصه عمومی: ۱۱
عرصه کور: ۱۲
عرصه خصوصی: ۱۲
عرصه تاریک: ۱۳
مرحله اول تحقیقات: ۱۸
اعتماد بنفس: ۱۹
اخلاق اجتماعی: ۱۹
اراده قوی: ۲۰
تفوق: ۲۰
تموج شخصیت: ۲۰
مرحله دوم تحقیقات: ۲۱
مرحله سوم تحقیقات: ۲۲
نتیجه گیری: ۲۴