مقدمه
در شرکت های تجاری، افرادی مسئول تعیین نهایی خط مشی شرکت هستند که مالک درآمد و دارایی های آن نیز به شمار می روند. در شرکت های سهامی، این نقش بر عهده دارندگان سهام عادی است. سهم این افراد از درآمد خالص شرکت پس از کسر بدهی ها و سود سهام ممتاز تعیین می شود. به دلیل ماهیت نامطمئن کسب سود خالص، بازده سهامداران عادی متغیر است؛ گاهی سود دریافتی بیشتر از پیش بینی اولیه و گاهی کمتر از آن است.
بازده سهامداران عادی از دو بخش تشکیل می شود: سود سهام نقدی و سود سرمایه. سود یا زیان سرمایه ناشی از تغییرات ارزش سهام شرکت است. هنگامی که شرکت سرمایه گذاری مجدد انجام می دهد و رشد می یابد، ارزش آن به صورت افزایش قیمت سهام منعکس می شود.
تعریف سهام عادی از نظر قانون تجارت ایران
قانون تجارت ایران سهام را بخشی از سرمایه شرکت سهامی تعریف می کند که میزان مشارکت، تعهدات و منافع مالک آن را در شرکت مشخص می سازد. بر اساس این تعریف، ورقه سهم سندی است که نشان دهنده تعداد سهامی است که فرد مالک آن در شرکت دارد. بنابراین، مالکیت افراد نسبت مستقیم با تعداد سهامشان در شرکت دارد.
مطابق ماده ۲۵ قانون تجارت، اوراق سهام باید متحدالشکل، چاپی و دارای شماره ترتیب باشند و امضای حداقل دو نفر که طبق اساسنامه تعیین شده اند را داشته باشند. سهامداران ممکن است مشخص یا نامشخص باشند و نقل و انتقال سهام در چارچوب قانون امکان پذیر است.
فهرست مطالب:
مقدمه
تعریف سهام عادی از نظر قانون تجارت ایران –ماده ۲۴
انواع سهام
سهام خزانه
سهام طبقه بندی شده
حق شفعه یا حق تقدم خرید سهام
استفاده از حق تقدم خرید سهم در تامین مالی
فروش سهم با حق تقدم خرید سهام یا بدون آن
فرمول ارزش حق تقدم
رابطه میان بازار و قیمت پذیره نویسی
اندازه گیری ریسک مجموعه
کوواریانس بازده ها
تجزیه و تحلیل مجموعه و انتخاب سرمایه گذاری
ارزیابی سهام عادی به عنوان یک منبع مالی تامین مالی
ارزیابی سهام عادی
سایر روشهای ارزیابی سهام عادی
معیار های ریسک
توزیع احتمال
هزینه سهام عادی
حق تقدم خرید سهام
ارزش حق تقدم
ارزش محاسباتی سهام بعد از افزایش سرمایه
حق خرید سهام از شرکت
ارزیابی حق خرید سهام